"Detektyw Blomkvist i Rasmus, rycerz Białej Róży" A. Lindgren

Wiek: 8+

Kilka miesięcy temu przeczytaliśmy pierwszą część przygód nastoletniego detektywa Blomkvista. Nadeszła pora na drugą i to naszym zdaniem-jeszcze lepszą!
Tym razem, po kolejnej niebezpiecznej bitwie Białych i Czerwonych Róż, Eva Lotta staje się świadkiem dziwnej sceny przy domu letników. Podejrzewa, że sympatyczny 5-latek, Rasmus, właśnie został porwany! Niezwykłość zdarzenia potwierdza to, że po chwili dwóch rzezimieszków wyprowadza z domu jego tatę, związanego i z zakneblowanymi ustami! Dzielna dziewczynka wsiada po kryjomu do samochodu porywaczy. Po drodze zostawia, niczym Jaś i Małgosia, ślady dla swoich kolegów. Kalle i Anders ruszają jej tropem. Trafiają na wyspę, na której kidnaperzy przetrzymują Rasmusa, jego tatę i Evę Lottę. Okazuje się, że chodzi im o dokumenty dotyczące nowego, ważnego wynalazku taty Rasmusa. By je zdobyć, bandyci nie powstrzymają się przed niczym!
Akcja nabiera tempa! Kilka razy już już wydaje się, że członkom Białej Róży uda się uciec z wyspy i zawiadomić policję, jednak w ostatniej chwili następuje nagły zwrot akcji i pakują się w jeszcze większe kłopoty! Robi się naprawdę gorąco i niebezpiecznie!
Powieść jest porywająca! Trzymała w napięciu nie tylko mojego nastolatka, ale i mnie! Nie raz wykrzykiwaliśmy: o rety, i po co on to zrobił!
Dobrze, że jest jeszcze trzecia część przygód detektywa Blomkvista!

"Jana ze Wzgórza Latarni" L.M. Montgomery

Wiek: 10+

Jana mieszka z matką w Toronto w wielkim i zimnym domu swojej babki. Obie go nienawidzą, choć żadna nie mówi o tym głośno. Starsza pani niepodzielnie rządzi całą rodziną. Nikt nie ma prawa głosu, tym bardziej nielubiana wnuczka. Ojca Jana nie zna. Nawet z opowieści, bo to temat tabu. Podobno to przez nią rodzice się rozstali. Matka dziewczynki, piękna młoda kobieta, spędza dnie na wizytach, przyjęciach, balach, dbaniu o swój wygląd i samopoczucie. Takiego zachowania oczekuje babka. Niestety, czułość wobec dziewczynki, spędzanie z nią czasu, nie są mile widziane w domu pod nr 60 na ulicy Wesołej.
Życie Jany, choć niezbyt miło, płynie jednak dość stabilnie i bezpiecznie do czasu przyjścia listu. Pewnego ponurego dnia okazuje się, że ojciec pragnie, by Jana spędziła wakacje u niego na dalekiej  Wyspie Księcia Edwarda. Jak ma się czuć dziewczynka, przekonywana przez babkę, że ojciec jej nie kocha i mieszka w starej budzie???
Jakże inna okazuje się rzeczywistość! Jana jest niezwykle zaskoczona, że uwielbiany przez nią pisarz i mężczyzna podający się za jej ojca to ta sama osoba! Od tego momentu życie dziewczynki nabiera jasnych barw.
Jana i jej tata kupują dom na Wzgórzu Latarni. Dziewczynka jest tu bardzo szczęśliwa, poznaje nowych towarzyszy zabawy i spędza niezapomniane tygodnie z ukochanym ojcem. Nawet jesień i zima spędzane w Toronto w domu babki są teraz łatwiejsze do zniesienia, jeśli ma się w perspektywie lato na Wzgórzu Latarni.
W tej opowieści smutek i radość, emocjonalny chłód i miłość mieszają się ze sobą. Nie brak tu wątków poruszających temat trudnych spraw dorosłych. Przyznam, że bardzo irytowało mnie zachowanie zarówno surowej babki Jany, jak i jej matki, takiej bezwolnej, słabej, stawiającej wymagania starszej pani ponad potrzeby własnego dziecka. Kiedy popatrzy się na zachowania bohaterów powieści Montgomery z pozycji dojrzałego czytelnika, znającego podstawy psychologii, na pewno odczytuje się je dużo głębiej.