"Ture Sventon w Londynie" Åke Holmberg

 O jakaż to świetna książka! Rewelacyjna! Mniam, jaki pyszny kąsek ;) Pełna humoru, ale nie byle jakiego, z polotem i na poziomie :) Pełna przygód, tajemnicza, niczym kryminał Agaty Christie w wersji dla dzieci. I ilustracje! Ach, to kolejna perełka z serii Mistrzowie Światowej Ilustracji wydawnictwa Dwie Siostry. I kolejna perełka klasyki dziecięcej, nieznana mi do tej pory :) Nadrabiam zaległości!

Ture Sventon jest najlepszym i najbardziej znanym detektywem w Szwecji. Przemieszcza się...na latającym dywanie, żeby jak najszybciej dotrzeć na miejsce kolejnej powierzonej mu sprawy. Pewnego dnia w biurze detektywa pojawia się lord Hubbard, szacowny posiadacz leciwej posiadłości w Londynie. Już pierwsza rozmowa obu panów w biurze Sventona przyprawiła mnie o beztroski śmiech :D Otóż w posiadłości lorda dzieje się tej jesieni coś dziwnego...W różnych pomieszczeniach służba natyka się na dziwnych obcych osobników, słychać dziwne odgłosy.... Kiedy sam lord dostrzega czubki czyiś butów za zasłoną w swoim gabinecie, stwierdza, że dość już tych tajemnic. Postanawia zgłosić się o pomoc do detektywa Sventona. Detektyw rusza na pomoc, w towarzystwie przyjaciela z Dalekiego Wschodu, który ma zalecenie kurować się w wilgotnym klimacie, i z nieodłącznym pudełkiem ptysiów. 

To trzeci tom przygód detektywa, ale ja czytam go jako pierwszy i zaburzona kolejność nie przeszkadza mi w lekturze ;)

"Najlepsze najgorsze urodziny" Moni Nilsson

 Beza kończy 7 lat. Od dawna marzyła o czerwonym rowerze i ma nadzieję, że dostanie go wreszcie na urodziny. Wszystkie dzieci na osiedlu mają już rowery, tylko ona nie! Jednak kiedy rodzice i dziadkowie wreszcie przychodzą z życzeniami i prezentami do jej pokoju, nie ma wśród upominków roweru...To wielkie rozczarowanie...Jednak Bezę czeka jeszcze wielka niespodzianka! Gdy już rozwiąże tajemniczą zagadkę i znajdzie upragniony rower, od razu wyrusza na wyprawę ze swoim przyjacielem Zlatkiem. Niestety, wydarza się wypadek, w którym ucierpi i Beza, i rower...

To krótka opowiastka o marzeniach, porażkach i rozczarowaniach, które są przecież stałym elementem życia, także dzieci. Pozwala najmłodszym czytelnikom oswoić się z różnymi emocjami.

Książeczka świetnie nadaje się do samodzielnej lektury dla początkującego czytelnika. Ma mało tekstu, który napisany jest sporą czcionką, zdania są dość proste, a ilustracje duże i kolorowe. 

"Drzewo życzeń" Katherine Applegate

 

Dwustuletni dąb rośnie na osiedlu w pobliżu szkoły. W jego gałęziach i dziuplach mieszka wiele sympatycznych zwierząt, w tym wrona Bongo. Dąb niejedno już widział, niejedno przeżył. Raz w roku okoliczni mieszkańcy zawieszają na nim wstążeczki, kokardki, a nawet skarpetki. Każda z nich oznacza jakieś marzenie. Bo dąb jest drzewem życzeń.

Pewnego dnia do jednego z domów w sąsiedztwie dębu wprowadza się Samar, Muzułmanka z dalekiego kraju. Nie wszystkim sąsiadom to się podoba. Jakiś chuligan wycina w pniu drzewa napis: Wynocha....

 Wielkim marzeniem Samar jest mieć przyjaciela. Bo zawsze jest sama. Często w nocy siada pod dębem na kocyku, a wtedy zlatują się ptaki i przychodzą do niej malutkie zwierzątka. Wreszcie cierpliwość drzewa się kończy. Nie może już dłużej patrzeć na cierpienie Samar i postanawia zadziałać, w zespole ze swoją przyjaciółką Bongo.

Mądra opowieść o tolerancji i przyjaźni napisana jest dość prosto, nazwałabym: typowo po amerykańsku ;) Po ostatnich spotkaniach z klasyką przyznam, że styl tej książki nieco mnie zdegustował. Krótkie, bardzo proste zdania, rozdziały na 1-2 strony, ubogie słownictwo, trywialne dialogi nie przypadły mi do gustu. Nawet humor był jakby naciągany i mało zabawny... Rozumiem, że jest to lektura skierowana do dzieci, jednak uważam, że już przedszkolak da radę słuchać nieco bardziej wyrafinowanej prozy.

Pomysł jest ciekawy, problem bardzo aktualny, ale niestety nieco się rozmył w towarzystwie błahych scenek i mini rozmówek. Gdzieniegdzie autorka okrasiła akcję kilkoma mądrymi, trudnymi nazwami rodem ze słownika biologicznego, co się średnio komponuje z poziomem całej opowieści i tym samym wiekiem potencjalnego czytelnika. 

Największym atutem, który uratował nieco książkę w moich oczach są przepiękne ilustracje autorstwa Sary Olszewskiej. Bije z nich niepowtarzalny urok i ciepło. Czarno-białe, jakby wykonane ołówkiem szkice zwierzątek chwytają za serce i wywołują uśmiech na twarzy :)

Od dawna planowałam sięgnąć po tę książkę. Jednak nie sprostała moim oczekiwaniom. 

"Bullerbyn: trzy opowiadania" Astrid Lindgren

Pięknie wydana przez Wydawnictwo Zakamarki skrócona wersja znanych już kilku pokoleniom czytelników Dzieci z Bullerbyn. Opowieść podzielona jest na trzy części: Wiosna, Dzień Dziecka i Boże Narodzenie. 

Oczywiście nie brakuje tu radosnego klimatu znanego z pełnej wersji książki! Lisa, Britta i Anna, w towarzystwie trzech chłopców i małej siostrzyczki Ollego, jak zwykle są skłonni do psot i wesołych zabaw. Maszerują po płocie, a nawet po dachu, tańczą wokół ogniska. Nawet opieka nad zwierzętami przeradza się w zabawę! Jednak kiedy postanawiają uszczęśliwić małą Kerstin i organizują jej dzień dziecka według sztokholmskich zwyczajów, okazuje się, że czasem nadmiar rozrywek jest męczący ;)

Jednak zdecydowanie prym wiodą tu cudne ilustracje, w których można się zatopić na długi czas! Szczegółowe, kolorowe i duże przykują uwagę nawet młodszych czytelników. Bo to raczej do nich kierowana jest książeczka. Starszym zdecydowanie polecam pełną wersję :)

"Zaczarowane baletki" Noel Streateild

Przepiękna angielska klasyka dla dzieci, pełna ciepłego klimatu, uroczych bohaterek, napisana wspaniałym językiem.

Profesor Brown, posiadacz dużego domu w Londynie lat 30-tych ubiegłego wieku, jest kolekcjonerem skamielin. Podróżuje po całym świecie w poszukiwaniu nowych okazów. Pewnego razu wraca z kolejnej wyprawy z niemowlęciem, uratowanym z morskiej katastrofy. Oddaje dziewczynkę pod opiekę niani i swojej bratanicy Sylwii. W podobnych okolicznościach do dziecinnego pokoju trafiają jeszcze dwie malutkie panienki. Profesor, zwany Dziamem, wyrusza tym razem w kilkuletnią podróż morską. Paulinka, Pietrowna i Pusia pod troskliwym okiem niani i Sylwii rosną szczęśliwie. Niestety wyprawa profesor przedłuża się, a pieniądze na koncie powoli się kończą, mimo oszczędnego gospodarowania. Sylwia, zwana przez dziewczynki Kunką, musi zabrać je ze szkoły i wynająć pokoje lokatorom, żeby starczyło środków na życie...I tak pod dach sióstr Fosyl trafiają trzy sympatyczne panie, które będą miały znaczący wpływ na ich dalsze życie, wykształcenie i zdobywanie samodzielności. 

To opowieść o sile siostrzeństwa, poszukiwaniu własnej drogi, pasjach i balecie :) Warto czasem sięgnąć po klasykę, by zatonąć w pięknym stylu i języku, który niestety jest już rzadkością we współczesnej literaturze. 

Powieść została wydana w ramach serii Mistrzowie Światowej Ilustracji, dzięki czemu możemy podziwiać  wspaniałe oryginalne ilustracje. 

"Jak to działa? Książki" Nikola Kucharska

 

Dziwnym zbiegiem okoliczności, drugi raz w ciągu kilku dni, z dwóch niezależnych źródeł, trafiłam na książki nieznanej mi wcześniej Nikoli Kucharskiej. I obie okazały się całkiem zadowalające :)

Tym razem autorka zabiera nas do całkiem realnego ;) świata książek. Cała rodzina Klary kocha książki. Dziewczynka jest nimi otoczona od urodzenia. Nic dziwnego, że ma swoje ulubione lektury, a w miarę dorastania interesuje ją coraz więcej szczegółów dotyczących książek. I tak w towarzystwie Klary, jej dziadka i małego braciszka wędrujemy w czasie i przestrzeni. Poznajemy historię książki, dawne metody jej powstawania, odwiedzamy drukarnię i sławne biblioteki. 

Książka jest pięknie wydana i jest dosłownie skarbnicą wiedzy, nie tylko dla maluchów! Może być początkiem dalszych, ciekawych poszukiwań. 

Informacje przedstawione są bardzo przystępnie i ciekawie. Ogromna ilość pięknych ilustracji powoduje, że lektura spodoba się nawet młodszym miłośnikom książek :)

"O dziewczynce, która chciała ocalić książki" Klaus Hagerup, Lisa Aisato

Anna uwielbia czytać książki. Bohaterowie literaccy stają się jej przyjaciółmi (lub wrogami). Dziewczynka często odwiedza bibliotekę i jest ulubienicą pani bibliotekarki. Pewnego dnia Anna dowiaduje się, że książki, których nikt nie czyta, są niszczone! Jak to? Przecież wraz ze zniknięciem książki znikają też jej bohaterowie! Nie można do tego dopuścić! Tylko jak ocalić książki? 

Można na przykład zacząć wypożyczać te zapomniane...Na pierwszy raz Anna przywiozła do domu 50 książek...Aż głowa jej pękała od ilości postaci...Jednak pani bibliotekarka namówiła ją na jeszcze jedną lekturę. Niestety, okazuje się, że książce brakuje zakończenia, chyba ktoś wyrwał ostatnią stronę! A było ono niezwykle ważne! Anna zaczyna poszukiwania. Chce zdobyć inny egzemplarz, co okazuje się wielce trudnym zadaniem...Wreszcie dziewczynka postanawia odnaleźć tajemniczego autora książki...

Jestem zauroczona! Mogę tę książkę oglądać i czytać wciąż i wciąż, gdy skończę, mogłabym od początku :) Ilustracje Lisy Aisato są niepowtarzalne. Uwielbiam je! W jakiś sposób odnajduję w nich siebie. Jak pewnie wielu czytelników. 

To lektura obowiązkowa dla wszystkich moli książkowych, małych i dużych!

"Zaginiona wyspa" Nikola Kucharska, Alojzy Rzepa

 Ależ to niezwykła książka! Wielka, ogromna i w twardej okładce(co trochę utrudnia czytanie ;) ), pełna niesamowitych przygód i ilustracji. A do tego jej forma! To jakby dwie przeplatające się książki.

Pierwsza to komiksowa autobiograficzna opowieść autorki, rozpoczynająca się od...kryzysu twórczego ;) Tuż przed upływem terminu oddania kolejnej książki, na którą nie ma nawet pomysłu, autorka wygrywa możliwość korzystania z łodzi przez 5 dni. Postanawia skorzystać z tej okazji i wyrusza w samotny rejs. W trakcie sztormu trafia na dziwną wyspę, która wydaje się bezludna. Wkrótce po wylądowaniu, odkrywa zakopaną w piasku szkatułkę, a w niej-pamiętnik podróżnika z końca XIX wieku! Jego autor, Alojzy Rzepa, przypadkowo trafia na wyspę zamieszkaną przez dziwne plemiona...I tak przygody Nikoli zaczynają się splatać z przygodami Alojzego Rzepy, a jej relacja z wyprawy przeplatać się z fragmentami czytanego dziennika.

Treść książki niewątpliwie jest bardzo ciekawa i wciągająca, ale zdecydowanie na pierwszy plan wysuwają się ilustracje. Przez cały czas lektury zachwycałam się wyobraźnią autorki. Nie dość, że wymyśliła kilka plemion, dokładnie je narysowała, a każde było inne niż reszta (jedno miało na przykład trzy nogi, inne troje oczu itd ), to jeszcze namalowała całe wioski, wymyśliła wyjątkowe rośliny, zwierzęta, zwyczaje...Oczywiście jak się im lepiej przyjrzymy, dopatrzymy się inspiracji w realnym świecie, ale mimo to ukłon w stronę pomysłowości!