Wiek: 10+
Nie wiem, czemu ominęła mnie ta lektura w wieku nastoletnim. Pewnie nie trafiłam na mojej czytelniczej drodze na nikogo, kto by mi ją podsunął, nie wpadła mi też w ręce w bibliotece. A szkoda, bo jest tak ciepła, "dziewczyńska" i klasyczna, że pewnie wtedy spodobałaby mi się jeszcze bardziej niż dziś.
Nastoletnia Agata, wychowanka Domu Wychowawczego, bardzo lubi pisać i umie to robić. Dar ten odkrywa tajemniczy Opiekun, który deklaruje pomoc finansową, umożliwiającą naukę dziewczyny w college'u. Stawia jednak dwa warunki: chce pozostać anonimowy i domaga się comiesięcznych raportów z postępów w nauce w postaci listów od Agaty.
To właśnie ta jednostronna korespondencja składa się na tę sympatyczną książkę. Agata pisze długie listy o swoim życiu, szkole, codziennych problemach, przyjaciołach. Jesteśmy świadkami dojrzewania dziewczyny, która z trzpiotki staje się kobietą. Do swego Opiekuna zwraca się bardzo ciepło i czule, wyobrażając sobie miłego staruszka, otoczonego kochającą rodziną.Teksty ozdobione są rysuneczkami autorstwa nadawczyni.
Książka, mimo, że wydana na początku XX wieku, nie traci na aktualności jeśli chodzi o prawdy życiowe. Napisana jest pięknym stylem, tak dalekim od współczesnych powieści dla młodzieży...Czyta się ją z wielką przyjemnością, tym bardziej, że listy Agaty pełne są subtelnego humoru. Myślę, że niejedna młoda czytelniczka straci dla niej serce także w XXI wieku ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz