Pewnego ponurego, zimnego dnia mrówkojad popada w przygnębienie. Świat wydaje mu się po prostu brzydki. Podczas wspólnego śniadania, między jednym ciastkiem a drugim, przyjaciółka orzesznica uświadamia mu, że świat jest dużo, dużo większy niż to, co widzą dookoła siebie. Pod wpływem spotkania z karłowatym słoniem, mrówkojad postanawia wyruszyć w podróż, by poznać ten wielki świat. Pakuje ogromną walizkę i ... tu zaczynają się problemy. Bo, jak twierdzi orzesznica, wyjeżdżać powinno się d o a nie o d. Powód podróży, jaki podaje mrówkojad-konieczność odpoczynku od lasu (a może od samego siebie?) jest kiepski, bo po drugiej stronie ich lasu jest inny las, a za nim-kolejny, a nich siedzą mrówkojady i orzesznice tęskniące za innym lasem niż ten, w którym przyszło im żyć. A od siebie to się już w ogóle nie odpocznie...
Może więc pomysł z wyjazdem nie do końca był dobry? Inne jedzenie, inne powietrze, nie zawsze są lepsze. A czasem zdarzają się i choroby...
Przyjaciele postanawiają wyruszyć w podróż wewnętrzną. Bardzo wyjątkową podróż w głąb samego siebie. Wprawdzie nie będą w niej potrzebne ani kąpielówki, ani podróżna suszarka do włosów, ale może się okazać nie mniej fascynująca! Tylko od czego zacząć taką podróż? Dobrym początkiem okazuje się sztuka teatralna:) Przyjaciele zaczynają wymyślać przedstawienie.
Jak to często bywa, szwedzka książka dla dzieci różni się od typowej polskiej opowieści dla czytelnika w młodszym wieku;) Mamy tu sporo wysublimowanego humoru i łatwą do strawienia dawkę filozofii. Są też dziwne zwierzęta, wykazujące się mądrością życiową i pomysłowością.
Jednak po zakończonej lekturze poczułam ciut rozczarowania. Pierwsza połowa wydaje mi się dużo lepsza niż druga. Oczekiwałam, że poziom filozoficznych przemyśleń orzesznicy i mrówkojada zostanie utrzymany do końca. Jednak może okazałoby się to zbyt nużące dla dziecka? Wymyślanie i reżyserowanie sztuki to już raczej dobra zabawa :)
Uroku książce na pewno dodają wspaniałe ilustracje :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz